کارمندان اداری بیمارستان او هم که ارتباط مستقیمی با بیماران ندارند سوپ زنجبیل خشک شده را با شیرین‌بیان مصرف می‌کنند. پزشکانی که در کلینیک‌های تب کار می‌کنند باید «گوئژی تانگ» بخورند که یک فرمول سنتی با دارچین است و همچنین نوعی قارچ به نام «فولینگ» و گیاه «بای‌ژو» را که اغلب در طب سنتی چینی استفاده می‌شود، مصرف کنند. خاصیت اصلی این مواد بالا بردن ایمنی بدن و تقویت طحال ست.
رویکرد سنتی تانگ یینگ با توصیه‌های دولت چین در مورد علائم ویروس مطابقت دارد. توصیه‌های دارویی که کمیسیون ملی بهداشت چین هفته گذشته برای مقابله با کوید ۱۹ منتشر کرد، ترکیبی از دروهای غربی است با مکمل‌هایی که معمولاً پزشکان طب سنتی چینی آنها را تجویز می‌کنند.
هنوز به طور قطعی هیچ درمانی برای بیماری کوید ۱۹ پیدا نشده است. این بیماری که تا پیش از این به نام ویروس عامل آن یعنی کرونا خوانده می‌شد، برای نخستین بار در اواخر سال گذشته میلادی در شهر ووهان، واقع در مرکز چین مشاهده شد و سپس پای آن به دست کم ۲۵ کشور دیگر جهان هم باز شد.
اکنون در نبود یک راه حل همگانی و تأیید شده برای این بیماری مرگبار، برخی برای درمان آن به طب سنتی چینی روی آورده‌اند و بحث‌ها و گفتگوهایی در مورد اثربخشی و ایمنی‌زایی این روش‌های درمانی در چین به راه افتاده است. شلی آکس، متخصص طب سنتی چینی می‌گوید: «مشاهداتی که ما از بیمار داریم با مشاهدات پزشکان دیگر متفاوت است و بنابراین به داروهای متفاوتی می‌رسیم. ما علائمی را که در فرد بیمار دیده می‌شود هدف قرار می‌دهیم و از این راه با کلیت بیماری درگیر می‌شویم.»
گفتنی است؛ کمیسیون بهداشت و درمان چین در زمان شیوع سارس در سال ۲۰۰۳ میلادی برای بیمارانی که به دلیل ویژگی‌های استروئیدی دچار پوکی استخوان شده بودند، طب سنتی چینی را توصیه کرده بود.
