مشاور امور بین‌الملل دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت گفت: مقابله با جریان علمی طب ایرانی و سنتی هم خلاف جریان علمی هم خلاف اسناد بین‌المللی و هم خلاف اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران است همچنین منافی هرگونه رویکرد علمی و منطقی است.
دکتر آرمان زرگران درباره برخی سیاست‌زدگی‌های وزارت بهداشت خصوصاً در حوزه طب سنتی اظهار کرد: برخی رویکردها و مقابله‌ها با جریان علمی طب سنتی خارج از مسیر علمی و برخی واکنش‌ها و مقابله‌ها با طب سنتی ایرانی نیز خارج از یک رویکرد علمی و بحثهای دانش‌محور است.
وی ادامه داد: دومی همان سیاست‌زدگی است که در بخشی از بدنه وزارت بهداشت وجود دارد هرچند این امر را نمی‌توان به همه بدنه بهداشت و درمان تعمیم داد چنانچه خیلی از عزیزان در وزارت بهداشت و دانشگاهها رویکرد بسیار خوبی نسبت به این قضیه دارند اما متأسفانه برخی از بدنه سیاستگذار هم تابع جریانات غیرعلمی است و پیشتر هم بود که این امر به فضا و جریان علمی، ضربه وارد می‌کند.
زرگران گفت: اگر وزارت بهداشت از سازمان بهداشت جهانی تبعیت داشت باید از طب ایرانی و اسلامی حمایت می‌کردند؛ استراتژی‌ای که سازمان بهداشت جهانی تدوین کرده است یعنی استراتژی 2014 تا 2023 یعنی استراتژی 10ساله و آخرین ورژنی که چاپ شده بر استفاده از ظرفیتهای طب سنتی در کشورها تأکید کرده است حتی در سازمان بهداشت جهانی واحدی داریم با عنوان طب سنتی، مکمل و تلفیقی که همکاریهای بسیار تنگاتنگ و نزدیکی هم با جامعه علمی طب ایرانی دارند و همواره مشوق و حامی استفاده از ظرفیتهای طب سنتی در همه کشورها هستند.
این عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران ابراز کرد: اگر قرار بود نظر سازمان جهانی بهداشت، ملاک قرار گیرد باید از طب سنتی حمایت می‌شد و متأسفانه این مقابله‌ها با جریان علمی طب سنتی نه مبنای علمی و نه مبنای استفاده از اسناد جهانی دارد و حتی خلاف اسناد بالادستی کشور خودمان است.
زرگران عنوان کرد: همان‌طور که می‌دانید سیاستهای ابلاغی مقام معظم رهبری، وزارت بهداشت را بر استفاده از ظرفیت طب سنتی و نهادینه کردن آن مکلف کرده است و بند 12 قانون ششم توسعه مجلس هم این وظیفه را به‌عهده وزارت بهداشت قرار می‌دهد همچنین سند گیاهان دارویی و سنتی مصوب شورای‌عالی انقلاب فرهنگی که با امضا و ابلاغ ریاست محترم جمهور وقت نهادینه شده است.
وی تأکید کرد: مقابله با جریان علمی طب ایرانی و سنتی هم خلاف جریان علمی هم خلاف اسناد بین‌المللی و هم خلاف اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران است؛ از طرفی مقابله با طب ایرانی منافی هرگونه رویکرد علمی و منطقی است.
زرگران بیان کرد: طب سنتی پتانسیلی است که می‌تواند به جامعه پزشکی در ارتقای سلامت همچنین در درمان و اقتصاد مقاومتی کمک کند چون یک دانش بومی است و سر این دانش در اختیار ایرانیان است، منابع آن در اختیار خودمان است و ابزارش در داخل کشور است لذا از هر سه منظری که پیشتر عنوان شد عدم استفاده از این ظرفیت به جامعه آسیب خواهد زد چرا که ما خودمان را از یک بازوی کمکی بسیار توانمند در ارتقای سلامت، درمان و اقتصاد مقاومتی محروم خواهیم کرد اگر با جریان علمی طب سنتی مقابله کنیم.
وی افزود: از طرفی نباید این را فراموش کنیم که متأسفانه در جامعه ما از جریانی به‌اسم طب ایرانی و سنتی سوءاستفاده‌هایی هم در سطح جامعه می‌شود یعنی بسیاری از افراد با سوءاستفاده از نام طب سنتی در مسیر غیرقانونی و غیرعلمی و خلاف اخلاق قدم برمی‌دارند.
زرگران ادامه داد: ما انتظارمان از ساختارهای قضائی و انتظامی چه در جامعه پزشکی از وزارت بهداشت تا سازمان نظام پزشکی و مراجع قضائی این است که با جریانهای انحرافی و کلاهبردار در این حوزه برخوردهای قضائی و قانونی داشته باشند و ما خودمان هم حامی این مسئله هستیم اما باید این دو جریان را از هم تفکیک کنیم و به‌درستی بشناسیم.
مشاور امور بین‌الملل دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت گفت: کسانی که دارند مسیر علمی را پیش می‌برند در دانشگاههای ما برای این حوزه تربیت شدند و هم پزشک و هم متخصص طب سنتی هستند همچنین افرادی هم که به‌شکل طب عامیانه و طب بومی نسل در نسل خدمات طب سنتی ارائه دادند که این هم در دنیا به‌عنوان اتنوفارموکولوژی به‌رسمیت شناخته شده است باید سازوکارهای قانونی خود را برای ارائه خدمات داشته باشند.
وی ابراز کرد: این دو مقوله باید مورد حمایت جامعه پزشکی قرار گیرد و بخش منطقی و عقلانی جامعه پزشکی هم از آن حمایت می‌کند چنانچه متخصصین بسیاری داریم که همکاری بسیار نزدیکی با متخصصین طب سنتی دارند یا در جامعه داروسازی در این حوزه کار می‌کنند.
زرگران با اشاره به گنجینه غنی داروهای گیاهی در کشور و لزوم حمایت جدی از آن از سوی دولت گفت: این داروها را می‌توان با حمایت‌های لازم به‌درستی تولید و حتی به دنیا صادر کرد؛ ما با داشتن تاریخ دیرینه طب سنتی، بازو و پتانسیل بسیار بزرگی داریم که می‌توانیم به‌واسطه آن حتی فرهنگ و دانش خودمان را صادر کنیم چنانچه در جامعه جهانی در این حوزه ما حرفهای بسیاری برای گفتن داریم چرا که بیشتر دانش این حوزه در اختیار ماست و صاحب آن هستیم و دیگران نیازمند دانش ما هستند.
